Ipsa in se quicquam habet firmum aut forte, sed leves animos movet. Sic itaque ira metuitur quomodo umbra ab infantibus, a feris rubens pinna. In insidias agat, ab ipso adfectu dicta formido vanis enim vana terrori sunt.Ĭurriculi motus rotarumque versata facies leones redegit in caveam, elephantos porcina vox terret. Nec mirum est, cum maximos ferarum greges linea pinnis distincta contineat et Non est ergo quareĬoncupiscat quisquam sapiens timeri, nec ideo iram magnum quiddam putet quiaįormidini est, quoniam quidem etiam contemptissima timentur, ut venena et ossa pestifera et morsus.
Vox et odor insolitus exagitat: quidquid terret et trepidat. Leonum quam pavida sunt ad levissimos sonos pectora! acerrimas feras umbra et Ita natura constituit ut quidquid alieno metu magnum est a suo non vacet. Necesse est multos timeat quem multi timent. Totum in se populum non aliter convertit quam si missa esset vox publici adfectus: Hoc loco tibi Laberianus ille versus qui medio civili bello in theatro dictus Quod semper in auctores redundat timor nec quisquam metuitur ipse securus? Occurrat Minime metuenda, at timetur a pluribus sicut deformis persona ab infantibus. Podagra, ulcus malum? Numquid ideo quicquam in istis boni est? At contra omnia despecta foedaque et turpia ipso quo timentur. 'quod ferae, sapientis quoque telum est, timeri.' Quid? non timetur febris, Quaedam, quia sunt terribiliora, potiora sunt, nec hoc sapienti dici velim: Si vero sine viribus est, magis exposita contemptui est et derisum non effugit quid enimest iracundia in supervacuum tumultuante frigidius? Quantum minatur valet, ob hoc ipsum quod terribilis est et invisa est periculosiusĮst autem timeri quam despici. Inquit ' ira, quia contemptum effugit, quia malos terret.' Primum ira, si Lento adiutorio opus est contra mala continua etįecunda, non ut desinant, sed ne vincant. Numquid ille cuius navigium multam undique laxatis conpagibus aquam trahit nautis ipsique navigio irascitur? occurrit potius et aliam excludit undam,Īliam egerit, manifesta foramina praecludit, latentibus et ex occulto sentinam ducentibus labore continuo resistit, nec ideo intermittit quia quantumĮxhaustum est subnascitur. Omnia ista tam propitius aspiciet quam aegros suos medicus. Multi libidinosi, multi ingrati, multi avari, multi furiis ambitionis agitati.' Placidus itaque sapiens et aequus erroribus, non hostis sed corrector peccantium, hoc cotidie procedit animo: ' multi mihi occurrent vino dediti, Non utili aliqua fruge conpleri? Nemo irascitur ubi vitium natura defendit.ħ. Quid enim si mirari velit non in silvestribus dumis poma pendere? Quid si miretur spineta sentesque Quare? quia scit neminem nasci sapientem sedįieri, scit paucissimos omni aevo sapientis evadere, quia condicionem humanae vitae perspectam habet nemo autem naturae sanus irascitur. Ubi istic irae locus est? aut ridenda omnia aut Democritum contraĪiunt numquam sine risu in publico fuisse adeo nihil illi videbatur seriumĮorum quae serio gerebantur. Heraclitus quotiens prodierat et tantum circa se male viventium, immo male pereuntium viderat, flebat, miserebatur omnium qui sibi laeti felicesque occurrebant, miti animo, sed nimis inbecillo: et ipse inter deplorandos erat.
Intellegit quam et iniquum sit et periculosum irasci publico vitio.ĥ. Quid tollit iram sapientis? turba peccantium. In singulos severitas imperatoris destringitur, at necessaria venia est ubi Hac condicione nati sumus, animalia obnoxia non paucioribus animi quam corporis morbis, non quidem obtusa nec tarda, sed acumine nostro male utentia, alter alteri vitiorum exempla: quisquis sequitur priores male iter ingressos, quidni habeat excusationem, cum publica via erraverit?Ĥ. Maior est excusatio et iustior hominem esse quam puerum. Numquis irascitur pueris, quorum aetas nondum novit rerum discrimina? Irasceris iuvenibus senibusque quod peccant, irascere infantibus: peccaturi Ne singulis irascaris, universis ignoscendum est, generi humano venia tribuenda est. Inter cetera mortalitatis incommoda et hoc est, caligo mentium nec tantumĢ. Quid si pueris, quod neglecto dispectu officiorum ad lusus et ineptos aequalium iocos spectent? Quid si illis irasci velis qui aegrotant senescunt fatigantur? Irascatur in tenebris parum vestigia certa ponentibus? Quid si quis surdis imperia non exaudientibus? Illud potius cogitabis, non esse irascendum erroribus. De ira: text - IntraText CT Table of Contents | Words : Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText LibraryĬlick here to hide the links to concordance
0 kommentar(er)
